Ahmet Olcay Şiirleri - Şair Ahmet Olcay

senden bahsediyorum, kim bu diye sorma.
sana seslenirken etrafına bakma! kime diyor diye.
illa bir suret çizmem gerekmiyor,
bir kağıt, bir kalem ve harfler yeter seni anlatmama.
çok zaman kimselere anlatmadıklarımı anlattım sana.
çok zaman zor durumda kaldım ve sen geldin aklıma.

Nedendir anlamadım bu aşklar hep hüzüznü biter.
Açarsın yüreğinin kapılarını sonuna kadar,
Aşktan anlamaz, duygu bilmezler girer.
Girdikleri gibi çıksalar ya, ne olur sanki,
öÖyle bir çarparlar ki çıkarken canın yanar.

Hayatta hiç bir şey seni üzmeye değmez.
Şöyle bir arkanı dönüp bakarsan,
Ne üzdüklerin, ne üzüldüklerin...
Kim var arkanda?
Kendi kendini kandırabilirsin.
Birileri var diye avunabilirsin.

Daha dün gibi hatırlıyorum.
Yerinde duramazdı minicik yüreğim.
O kadar çok koşardı ki,
Şimdi düşününce bile yoruluyorum.
Bir uçurtmam vardı boyum kadar,
Onu uçurmaya mı? onun beni uçurmasına mı? çalışıyordum bilmiyorum.

Hayatta en değer verdiğim üç kişi.
Hiç birzaman hangisi daha değerli diye ayıramadığım.
Mevzu bahis oldukları zaman,
Kendimi bile yok saydığım.
Hepsini doğduğumdan beri tanıyorum.

Ne olacak böyle bizim sonumuz
Aklıma her geldiğinde üzülecek miyim?
Aşk istiyorum ben aşk.
Sizin aşk anlayışınız ne bilmiyorum ama...
Adam gibi aşk lazım bana.
Ne olacağını bilmiyorum

Dün gece düşümde gördüm ikimizi.
Uyandım bomboş duvarlara bakakaldım.
Açtım sonra pencerimin perdesini
Ve yıldızlarla çizdim gökyüzüne gözlerini.

Hava karardı,

Bu aralar yalan dolan hep hayatta.
Kendi kendimle karşı karşıya geldim kaç defa.
Birde sen geldin bunca karışıklık arasında,
Hoş geldin ama; şu an dünyamla içim savaşta.

Yüzümde hep tebessüm yapılan hatalara.

Neden oldu bu ayrılık anlamadım.
Ben mutluyuz zannederdim yanılmışım.
Meğer neler neler saklamışsın içinde
Duyduğumda bu özlere inanamadım.

Çok ağladım feryadımı duyan olmadı

özleseydin sende gelmez miydin?
özlenen özlediğinin yanındamıdır yoksa! yanında olmasada.
bu nasıl bir tezat böyle, anlam bulamıyorum.

ben aşkı buldum hemde hep yanımda 'o'
her sabah güneşin doğuşunda,