Ahmet Nejat Alperen Şiirleri - Şair Ahme ...

Vazgeçmem senden, yüreğimdeki en derin iz,
Bir deniz gibi engin, gözlerindeki mavilik deniz.
Ne zaman dalsam düşlere, sen varsın rüyamda,
Adını anarım sessizce, gönlümde bir şarkı arada.

Sevginle yanarım, tutkunla sanki alev alırım, yanarım,

Vazgeç, yüreğin ağlamasın,
Sonsuz hüzünlerle sarılmasın,
Geceler sana acı vermesin,
Gözlerinden düşen yaş silinsin.

Vazgeç, sevdanın izinden,

Gözlerimde saklı bir çift damla,
Elveda dediğin o an geldi işte.
Gelincikler solarken bahçemde,
Rüzgarın karıştı öyküsüne.

Aşkınla yanar içim, vesaire,
Gökyüzünde parlar yıldızlar, vesaire.
Sonsuz bir sevda masalı, vesaire,
Kalbimde çırpınan kuşlar, vesaire.

Bir gülüşün dünyayı aydınlatır, vesaire,

Hak dedik, hakkıyla her işe bak,
Adalet terazisinde tartılır hak.
Hakkın yolu düz olur, eğri kayar,
Hak yenen yerlerde vicdanlar yanar.

Hak yerini bulursa gönüller rahat,

Ey aşkın sonsuz çağrısı, cânımı sar,
Her nefeste senden bir işaret arar.
Zemherî rüzgârlar savursa da beni,
Seninle dirilir bu yürek, bahar bahar.

Hicranla yoğrulan gözyaşımdır ilâç,

Vuslatın melodisi çalınıyor gönül perdesinde,
Aşkın kollarında eriyen bir özlem hikayesi.
Gökyüzünde buluşan yıldızlar, aşkı anlatıyor,
Vuslatın büyülü anı, kalpte yazılı bir destan.

Bekleyişin sona erdiği o an,

Dünyanın rüzgârı savursa da beni,
Kalbim bir mihraba yaslanır hep.
Bu borç, bu nefes, bir emanettir,
Yüce huzura varana dek.

Zaman, geçip gider sayfalar gibi,

Hicran etme bu vuslatı ey gönül,
Haram etme böyle yaşamayı,
Bilmiyorsan aşkı dilinle kalbine sor,
Geceler gelsin aklına karanlıklara sor,
Güneş ol sevdamıza, merhamet ol,
Kızsan da bana gene cennet ol,

Dün gece içimdeki fırtınalar susmuş,
Ağladığım dağlarda, yalnız kalmışım,
Can benim, candan gözüme yaş olmuş,
Vazgeçtim her şeyden, sen oldun sırdaşım.

Nazlı çiçek gibi gülümsedin bana,