Son demler olduğunu biliyorum.
Yarın olsun.
Dayanmak ufka doğru uçmak idi.
Bir o kadar imkansız bir o kadar kaygısız.
Bu belki bir elveda belki sonradan anlaşılacak değer.
İlgi.
Belki sendeydi bütün kelimelerim.
Gözlerinin içindeki dünyaya hapsolmuş yaşıyordum belki.
Hayır hayır karşı koyamadığım şey ellerindi.
Ya da her kelimenin yeniden anlam kazandığı o dudaklardı belki.
Uzanıp tutamadığım o ellerin içinde ısınırken baktığım gözlerdi aşık olduğum şey.
Bu ceza mıydı yoksa?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!