İlin merkezinde pek hoş çamlı bir tepe,
O yerin ünlüdür Lâle Anası ve bahçesi,
Başkent’in o hoş köşesi uzar sere serpe,
O bahçenin mis mis kokar her baharı.
O eski bahçenin sahibi Lâle Ana,
Mevlana Konya'da kaldım,
Çile çektim, derviş oldum,
Dergâhında çok hat yazdım,
Ney üfleyip, kudüm vurdum.
Talebendim, yola çıktım,
Melek Ana; Gelibolu’da bir destandır,
O melek kadar iyi bir insandır,
Cephedeki Türk erlerine de o bir anadır,
Ulaşılamaz onun işlediği sevabına.
O masum ana merhamet simgesidir,
Feshane’de şenlik var,
Vakti gelen eğlence,
Görün renkli simalar,
Cümbüş edin, zevk gece.
Sefa için Haliç yâr,
His haccına Konya'dayım,
Mevlana, hep seninleyim,
Hoşgörünle gönlümdesin
Huzurunla sevginleyim.
Dergâhında talebeler,
Bindim, Edirne-İstanbul Treni’ne,
Geçtim Sirkeci’den, Eminönü’ ne,
Seyr-i sefer, vapurla Üsküdür’ a,
Buldum eş, Boğaziçi sefasında.
Sohbet ettim, oturdum sarışınla,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!