Bu hayatın hızlı zamanına ayak uyduramamış, yalnızlıkla terbiye edilmiş birisi. Çok fazla düşünüp, kendi kendine konuşmayı hobi edinmiş bir birey.
Kaç benliğimi kaybettiğimi unuttum.
Hep kendimi avuttum,
gülmek anneme olan borcumdur.
Zaferim, geçmişime çizgi çektiğim gündür.
Sonsuzluk ise benim umudumdur.
Bu Ahmet'in Mert'le derdi ne?
Paylaşırım duygularımı kendimle,
Savaşırım acımadan, vermem savaş payı.
Kendimi kandırarak yaparım aybı.
En son ne zaman sustun ağlarken?
Çok çelme yedim yolumdayken.
Çok hızlı geçti zaman, göz yaşlarım hüznümü sularken.
Tutmadı kimse elimden, ben belirsizliğin içine düşerken.
Zorla gülümsedim yalnızlık yanağımı okşarken.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!