Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Ahmet Mansuroğlu Antakyanın iplik pazarındaki Ahmet ustanın evinde dünyaya geldi.Kendisi doğmadan önce iki,üç yaşına gelen iki erkek çocuğunun ölmesi üzerine. Babası ona kendi adını vermişti,böylece küçük Ahmet babasının ismini taşıyor,Ahmet oğlu Ahmet oluyordu, işin garip yanı dedesininde adı Ahmet'ti şairimiz kimlik şiirinde şöyle diyordu. Dedem Ahmet,babam Ahmet ben Ahmet,başka isim bulmak sanki zahmet, ve işte ben o Antakyadan Ahmet oğlu Ahmet. İlkokulu başarı ile biti ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!