Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Ahmet Mansuroğlu Antakyanın iplik pazarındaki
Ahmet ustanın evinde dünyaya geldi.Kendisi doğmadan önce iki,üç yaşına gelen iki erkek çocuğunun ölmesi üzerine.
Babası ona kendi adını vermişti,böylece küçük Ahmet babasının ismini taşıyor,Ahmet oğlu Ahmet oluyordu, işin
garip yanı dedesininde adı Ahmet'ti şairimiz kimlik şiirinde
şöyle diyordu.
Dedem Ahmet,babam Ahmet ben Ahmet,başka isim
bulmak sanki zahmet, ve işte ben o Antakyadan Ahmet oğlu
Ahmet. ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!