Gönülden maniler yazar
Elim insana insana
Türkülerde eyler nazar
Dilim insana insana
Kainata şöyle bakın
Vakti anı gelip garip kervanda
Yüklenir âlemin yollanır göçü
Her bedene mahsus ecel salında
Yüklenir âlemin yollanır göçü
Umut yarım kalır dilde bin ahla
Taptuk Dergahında bir Yunus Emre
Erenlerden dua almış giderken
Aşık Paşa, Emir Sultan dilinde
Dertlerine derman bulmuş giderken
Kıyamete dek Aşık Halil ağlar
Yüzyılda bir açar bu bağın gülü
Solduran zamana dur diyemedik
Çağlayıp da akar yılların gölü
Dolduran zamana dur diyemedik
Üç günlük alemin rüyadır özü
Gönlüm umut ile gezdi dolandı
Ben gurbette gurbet ben de bir zaman
O güzelim gençlik sanki yalandı
Ergenlik var idi ten de bir zaman
Eller kapısına vardım horlandım
Öyle güzel dostla sohbet eyledim
Kelamında bade içtim bu gece
Soyunup ummanı çayı boyladım
Ben kendi kendimden geçtim bu gece
Nice zaman oldu hayli yoruldum
Baharımı kış eyledi
Deli sevdan senin sevdan
Vurdu beni hış eyledi
Deli sevdan senin sevdan
Mecnun etti çöle saldı
Hayali bana kar kaldı
Ben bir damla idim kendi seyrimde
Dolacağım küpü gösterdi hocam
Aradığım derya kendi içimde
Çalacağım kapı gösterdi hocam
Sende mevcut dedi gönül duygusu
İnsanlık kayıp olmuştur
Bulup söylemeyenlerin
Doğru söz gaip olmuştur
Bilip söylemeyenlerin
Olmaz mertten namert çıka
Deli gönül yaş kemale
Erdin hala uslanmadın
Şu varını nice güle
Verdin hala uslanmadın
Tattın derdin cümlesini
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!