Ahmet Kuddûsî Hz. Şiiri - Yusuf Uyar

Dar günümde yardım ettin hep bana,
Allah’tan bol rahmet dilerim sana,
Esaret zincirin kırdırsan bana,
Himmet et ne olur kurban oluyum.

İşimi Allah’a terk edemedim,
Güzeli kötüyü fark edemedim,
Doğru yolu bulup düz gidemedim,
Himmet et ne olur kurban oluyum.

Nefis beni yerden yere vuruyor,
Bu yaşlarda şehvet beni yoruyor,
Bazen kalbim sükut bulup duruyor,
Himmet et ne olur kurban oluyum.

Ayetlerle Allah(c.c) beni koruyor,
Geleceğin önden haber veriyor,
Nefis hâlâ inat edip duruyor,
Himmet et ne olur kurban oluyum.

Dağda taşta gezip nefise uydum,
Hamd olsun sizlerden çok şeyler duydum,
Size yetişmeyi kafama koydum,
Himmet et ne olur kurban oluyum.

Divanını defalarca izledim,
Uzun yıllar yollarını gözledim,
Sırlarımı rüyalara gizledim,
Çık da gel ne olur kurban oluyum.

Divanın okudum duyamadım ki,
Tevhidi kalbime koyamadım ki,
Senin yoluna da uyamadım ki,
Himmet et ne olur kurban oluyum.

Bakıyorum O’nsuz beden leş gibi,
O’nunla da gökte uçan kuş gibi,
Sonra size, Yunus’a eş gibi,
Himmet et ne olur kurban oluyum.

Emiroğlu Kuddusi’ye ne dersin?
Uykuyu uyuyup yemeği yersin,
İhlassız yaşayıp himmet dilersin,
Büyüksün himmet et kurban oluyum.

02-10-2005