Bir kabre fatiha okuyup geçtim
Titredi dizlerim kendimden geçtim
Dünya sizin olsun. ben yolum seçtim
Ayrı gidenlere yazıklar olsun.
Bir cevher olsanda sunulsan bana
Şu dünya yeniden doğsa
Genede hor bakarmıydık
Kardeş,kardeş yaşam varken
Canı canla yakarmıydık.
Allahı hak bilse idik
Aşk denen o şey yanmadan olmaz
Öyle bir ateşki yandıkca solmaz
Yunusun çöllerde yanması gibi
Gerçek bir aşk ile sevmeden olmaz.
Gecelerin gündüz, gündüzün gece
Yurduma bir ateş düştü
Hep dağladı yürekleri
Uyuma kalk arkadaşım
Ver giyelim çizmeleri.
Vatana göz diken olmuş
Ayrılığa düşmeden gelecekte o dem
İlahi Sevgiliyle vuslatı birde ben seyreylesem.
Esti gene bize sevda rüzgarı
Çöllerde dolaşan deli gibiyim
Burcu burcu kokar otu yaprağı
Kökleri kuruyan dallar gibiyim.
Ne bir sevgi kalmış sevdadan yana
Dağları var gurur yoktur
Bağları var suyu çoktur
Buram buram güller kokan
Gülizarda yaşıyorum.
Yarenleri çağlayandır
İki kesişen sokak
Az ilerde bir durak
Yalnız dolaşan yaprak
Hadi bir sigara yak.
Şu dünya denen bahçede gezer dururuz
Kimi gül toplar, kimisi diken.
Bakilik yurduna yürür olmuşuz
Kimi nar taşır, kimi nuru beden.
Şu dünyanın neresi hoş
Gelen ağlar,giden bomboş
Kimi mecnun kimi şerhoş
Bu dünyanın neri hoş.
Yağmur değil füze yağar
sayın hocam şiirleriniz mükemmel yorum yapmak haddimiz dışıdır tek kelimeyle harika anlatımlarınız var okuyupta ders alanlar olur inşallah saygılarımla hasan karabay