bir canda kan emen yarasa olacağına
bir tencerede karın doyuran pırasa ol
Ahmet kölecioğlu 17-11-2011
ruh bedenle beden ruhla
bir bütünse ayrılmazsa
sen bende bense sende
öyle oldu şu gönlümde
acın benim acım oldu
nedir bu elem efkar keder hüzün dolu
isyan karışımı duyguların aşka karşı
nedir seni böyle ümütsüzleştiren
bütün çareleriyin tükendiği
çaresizliğin kaderini bir örümcek ağı gibi
sardığı duygusuna seni götüren
gözleriyin rengi ahu ona kurban olduğum
saçlarının her telinde tutuşupta yandığım
külerimi üfürüp savurduğun
yetmedimi suna boylum ne diyon
ne diyonda suna boylum ne diyon
kulaklarım sende söyle dinliyom
ruhta başlayınca hasret acısı
ayrılığın dayanılmaz sancısı
şu gönlümün solar gülü goncası
senden ayrı sana hasret kalınca
karışır kafamda bütün düşüncem
Hasretin tohumlaşıp kök salarak filizlendiği
yürek yaraların oldumu hiç
anıların parça parça bölündüğü
hayel merceğinden mazilere daldığın ya
yada gün aşarken uzaklarda
ufuktaki manzarada kaybolduğun
ayın on dört hali yüzde güzellik
ahu ceylanlara benzer gözde özellik
güzellikle dolu güzellik bedende fizik
bir deryasın güzellikte sen güzel kadın
görse gök kuşağı güzelliğin kıskanır
Aşkın esas özünde oluş aşkı verip yaşatanda yok olup var oluştur
sahiplenmek türlü çeşittir el koymak hükmetmek bağlamak enğellemek v,s v,s
peki şimdi bütün bunların yok oluşla bir bağlantısı kurulabilirmi
yok olup var oluşa ne kadar ters değilmi dolayısıyla aşkın esas özüyle
sahiplenme apayrı durumlardır bu sahiplenme benin eğoizmiyle
dertlerin durağı oldum
dertli dertli ötme bülbül
sevda yelleriyle dondum
sevgiliden bahsetmeyin
kabuslarla günüm geçer
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!