Karaman Ermenek doğumlu. Selçuk üniversitesi Hukuk Fakultesi
Ağlamak bir bebek gibi yeni doğmuşçasına
Ağlamak ayrılığa lanet okurcasına
Çekip gidene kal der gibi
Ağlamak
Ağlamak son derdi çekermiş gibi
Kıvrılan yolların kör yokuşlarında
Seni anımsar ondan ağlarım
Dağların dumanlı dik yamaçlarında
Sana yutkunur da kar avuçlarım
Denizin titrediği nisan akşamında
Ah sevda neden geç geldin kapıma
Laleler ekecektim bitmeyecek bekleyişime
Eritip damlatacaktım gözyaşlarıyla demirden duyguları
Ben o değildim çocuk
Tutma o el benim değil
Ben rüzgarsız havalarda
Güneş kadar sıcaktım
Uzattığında bana gözlerini
Var git çocuk o omuz benim değil
Yaşanacak çok yaşanmamışlığımız var,
Ellerimizi daha çok tutup bırakacaklar
Bir an tereddüt edeceksin ben miyim suçlu diye
Sen bunları düşünürken onlar sırtından vuracaklar
Uzun bir ara vereceksin sevda derslerine
Zil çalacak ders başlayacak arka sıradan el kaldıracak
Adımı atsaydım
Sana geleceğimi biliyordum
Atmadım
Bataklık nedir biliyor musun?
Önünde durdum
Batmadım
Ayrılmayalım dayanamam dağ yolum
Ayrılık soğuk olur üşürüm
Her sabah kalkıp seni düşünürüm
Ayrılmayalım hakkımız yok
Dayanamam dağ yolum
Her bakışınla yorulurum
Ne ben ezmiş olayım bir çiçeği
Ne sen vurmuş olasın bir serçeyi
Anahtarı ellerinde aç kapıyı
Kabul et geç olan bu gelmeyi
Hırçın bir bakış her şeyi anlatan
Bazen bıçaktan çok acıtır
Saplayan eli sevmek insanı
Ölmek koymaz adama
Sevdiğinin uğruna
Adama koyan
Sevdiğinin ansızın öldürmesidir
Beklersin bazen
Uçup giden ne varsa geri gelecek diye
Her nasılsa su kayayı delecek diye
Kan çukuru gözlerini
Bırakıp bir köşeye
Gülmek için bir tebessüm beklersin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!