Biriktirdim, 4 senemi yitirdim Beslehan
Aşkı, çileyi, özlemi, su da gözümdeki tastan
Hasreti, haseti, şu gül ki o da vefasız aşktan
Biriktirdim, 4 senemi yitirdim Beslehan
Geçiyorken kalbimden beynime tufan
Uzaklardasın
Ve ben özlemekteyim
Belki tez gelirsin diye
Yollarını gözlemekteyim
Uzaklardasın
Ve ben düşünmekteyim
Kelebeğim
Gonca gül tenli meleğim
Kelebeğim
De bir damla suya öleyim
Kelebeğim
Kinden aşka devşirmeyim
Kasap olmuş mebus
Önce soymuş derimizi
Kör bir bıçakla deyyus
Sonra yemiş etimizi
Mebus değil kabus
Geçip gidiyor ömürden bir bir günler
peki yarınlar nerde akılda hep dünler
nerde neşe, sevinç, niye hep hüzünler
niye artık her lokması bir dert günde üç öğünler
Ben bugün bittim
Sıralar da ağaçtı
Serseri bir ittim
Can haraç mezattı
Sabredin yittim
Elazığ’da kış tatili
Ne mi yaptım?
Ne yapasın
Gazi’de tur mu atasın
Yunus Emre’de yuna mısın, usa mısın
Yoksa usana mısın
Gülüm bu aşkımızda sahnelene ilk bölüm
Şimdilik sahnede tek ben varım; rolüm:
Seni beklemenin verdiği zulüm
Gülüm sahnede değil ölüm ki gözlerinde ölüm
Saçları kara, teni beyazım
Sensin çölün ortasında ayazım
Gönlümün kışına sensin yazım
Sesim de sensin, çıktığı kadar avazım
Kara kaşlı kara gözlü fesleğen
O gülüşündür gönlüme değer
Saçları ki geceye yeğen
Beyaz mı beyaz bir ten fesleğen
Üstüne bilmezden ömrümü giyen
e güzel