Ahmet Kemaloğlu Şiirleri - Şair Ahmet Ke ...

Ne sen beni
Ne ben seni…
Ne sen parayı.
Ne ben sevdayı..
Bulamadık bir türlü…
Bulamadık dünyayı…

Aşk dediğin…
Ne yirmi santimlik bir zurna..
Ne minik bir şeftali..
Aşk..sonsuzluk..
Aşk..:
Koca bir dünya…

Ne saz çalarım,
Ne türkü söylerim.
Ben bir garip ozanım..
Ben yürek söylerim….

Karlı;
Ama beyaz bir kış gününde..
Seni düşünmek...
Seni düşünmek seni.
Sarı papatyam seni.
Sesini,gülüşünü.

Anladımki..
Dost kalmamış
Dost insanın kendisi….
Dost arayan…
Bilsin,
Yakında kendisi…

Sen...
Bana küstün ya gülüm..
Gönlüm demir aldı başka limanlara...
Sen...!
Yüreğini kapattın ya bana gülüm..
Ömrüm sonsuza,

Esasen,
Üstün meziyetlerim yok benim…
Zekam da çok gelişkin değil.
Kemalede ermiş sayılmam..
Ama!
Samimi, gülen gözlerim..

Ben neleri paylaştım,
Namustan,silahtan gayrı.
Bırak ben ekmeğimi...
O çakıl taşını.
Bırak ben uçlu cıgaramı,
O ızmarıtı...

Yıllar önce tanımıştım…
Tozlu radyo skeçlerinde
LEYLA-MECNUN

Mecnun bendim hep dinlerken
Ama Leyla yoktu..

Bir türkü dinlerken gözlerim kapalı
Ve ne zaman yüreğimi yazsam
sen gelirsin aklıma be gülüm.
Ve önce..
Söz verişin sonra gidişin..
Benimse sana gitme diyemeyişim..