Ahmet’ime Şiiri - Muhammet Yarbaşı

Dünya bir hane ki gelip geçer,
Sabır bir nimet ki dağları delip geçer,
Hakkına razı olmak şükür yerine geçer,
Sabır Ahmet’im nimet elbet yine elimize geçer…

Mevla musibet verdi sabır et dedi,
Benim musibetim sana nimettir dedi,
Güzel kullarını O hep imtihan eyledi,
Bu da geçer Ahmet’im O öyle diledi…

O taşıyamayacağın yükü yüklemez Ahmet’im,
O güle diken vermiştir Ahmet’im,
O cefanın yanında nimeti de vermiştir Ahmet’im,
O bizi bizden daha çok sever Ahmet’im…

Hele çok imtihanlar bekler seni,
Fani dünyanın sıkıntısı ezmesin seni,
Misafir hanedir bu dünya seni de gönderir,
Hele çok Ahmetler geçecek buradan Ahmet’im…

İmtihanın zorlaşmasın gardaşım,
Dertlenmeyesin imtihanından gardaşım,
Canın sağ ömrün bereketli olsun gardaşım,
Kul hakkıyla bu dünyadan gitmeyesin gardaşım…

İki cihan bir olsa yine yoldaşımsın benim,
Anamda ki parçadan biri sensin biri benim,
Dağlar önümde olsa ne ki sen benim,
Dağlar çoktur sabır gerek aşmak için Ahmet’im…

Ruhunda ki karamsarlığa sebep,
Rızkında ki bereketsizliğe sebep,
Ömründe ki sıkıntıya sebep,
Dilimizde ki malayani sözdür Ahmet’im…

Dil o dur ki lailaheillallah’ı kesmeye benden,
Ağız o dur ki geçemeye Allah-u ekberden,
Gönül O dur ki aşkından vazgeçmeyen,
Rabbime sığın O vazgeçmeye senden…

Fırtınaya karşı gelinmez,
Dinmeden fırtına güneş gelmez,
Sabreden akla dünya gerekmez,
Dünya dünyada kalsın ahreti düşün Ahmet’im…

Masivaya hırs gösterenin işi çetindir,
Bunu vadeden senin Rabbindir,
Gönlünü Mevlaya kaptıranın,
Nasırı da Razıkı da Allah! dır Ahmet’im…

Ruhuna ruh katan Mevla’ndır,
Yiğide yardım edip kuvvet veren Mevla’ndır,
Sana cesaret ve feraseti bahşeden Mevla’ndır,
Hele ölmedin Ahmet’im sana yol gösteren Mevla’ndır…

22 MAYIS 2010