Ahmet Haşim'den- O Belde (O Diyar)

Denizlerden
Esen bu meltem saçlarında eğlensin.
Bilsen
Hasret ve gurbetin burukluğu ile, akşamın ufkuna bakan
Bu gözlerinle, bu hüznünle sen ne dilbersin!
Ne sen,
Ne ben,
Ne de güzelliğinde toplanan bu akşam,
Ne de efkarımın elemlerine bir liman
Olan bu mavi deniz.

Yürekteki derdi anlamayan nesile aşina değiliz.

Sana yalnız bir ince taze kadın,
Bana yalnızca eski bir budala
Diyen bugünkü insanlık,
Bu doymazlık, bu kirli bakış,
Bulamaz sende bende bir anlam,
Ne bu akşamda ince bir kaygı,
Ne de durgun denizde bir kırgınlık
İçe kapanmışlık ve arzusuz titreyiş.

Sen ve ben
Ve deniz
Ve bu akşam ki, durgun, sessiz,
Topluyor ruhunun kokusunu sanki,
Uzak
Ve mavi gölgeli bir diyardan ayrı kalarak
Bu ayrılık ve sürgüne,sonsuza kadar, bu yerde mahkûmuz...

O belde?
Durur hayalin bakir mıntıkalarında;
Mavi bir akşam
Dinlenir üstünde daim;
Eteklerinde deniz
Döker ruhlara bir uykulu sükunet.
Kadınlar orada güzel, ince, saf, gecemsidir,
Hepsinin gözlerinde hüznün var,
Hepsi kızkardeştir veya sevgili;
Gönül acısını dindirmeyi bilirler
Dudaklarındaki ağlayan öpücükler, yahut,
O gözlerindeki çivit rengi sessiz endişe.
Onların ruhu, kırgın akşamdan,
Yoğunlaşmış menekşelerdir ki
Hep sessizliği ve sükuneti arar;
Ayın hüznünün ışıksız alevi
Sığınmış sanki sade ellerine.
O kadar narin ki, ah, onlar
Onların müşterek ve sessiz hüznü
Sonra dalgın akşam, hasta deniz
Hepsi benzer o yerde birbirine...

O belde
Hangi bir hayali kıtada?
Hangi bir uzaklardaki ırmak ile çevrili?
Bir yalan yer midir, veya var olan,
Ya da bulunmayacak bir hayali sığınak mı?
Bilmem... Yalnız
Bildiğim sen ve ben ve mavi deniz
Ve bu akşam ki titretiyor
Bende hüzün ve ilham tellerini,
Uzak
Ve mavi gölgeli bir diyardan ayrı kalarak
Bu ayrılık ve sürgüne,sonsuza kadar,bu yerde mahkûmuz...

Ahmet Haşim
Düzenleme: Hüseyin Celep