Ahmet Gürlek Şiirleri - Şair Ahmet Gürlek

YANGIN YERİNDE II

Bir araba gidiyordu
Yolu yokuşa gidiyordu
Bitmiyordu nazı
Hız yetmiyordu

YANIYORUZ İŞTE YAR

Hani, ya o cehennem sönecek
Ya yanacaktık ya, aşkın narına
Yanıyoruz işte yar
Bu cehennem sönene kadar

YANMADAN GEL

Hep yanık tüter gönül kuşları
Bu canda ten uyanmadan gel
Gönül senin en güzel evindir
Tutuştu evin yanmadan gel

YANMA HİKAYESİ

Kül senin bedenindir
Ateş senin canın
Kül senin bedenindir
Işık senin ruhun

YAR BENDE İMİŞ BENDE

Dedim ki yare gidem
Yar bende imiş bende
Ver elinden su içem
Kar sende imiş sende

YAR BEN DE SENİ

Veysel toprağı
Mevlana Şems’i severdi
Yar ben de seni

YARDA SAKLANDIM

Herkes yara yasaklan dedi
Ben yarda saklandım

YAR DİYE

Hangi ateş ile sarayım bu yaramı
Hangi suya girip de yanayım yar diye

YARE NE DEYİM

Yâre ne deyim
Dilersen yâre, dilersen de yare ne yaz
Ben sana yarenim
Yaren de bana yarenden yaz

YARENE İLAÇ GÖNLÜMÜ VEREYİM

Sen gül ol dikenlerin ben dereyim
Üşüme kalbine kalbim sereyim
Derdine derman iste beni ey yar
Yarene ilaç gönlümü vereyim