Ahmet Gündüz Şiirleri - Şair Ahmet Gündüz

Yaşıyorum sanma yokluğunda,
Aldığım her nefeste kinim büyüyor dünyaya
Senin yaptığın hangi kitaba sığar lan şerefsiz
Böyle mi yaşanır sende sevdalar?
Bir oyuncakmıdır sence duygular?
Senin için herşeyden vazgeçmiştim

Yine uykusuz bir gece ve yine aklımda bir tek sen
Boş odamda tek arkadaşım sigaram
Hani hep kızardın ya sigara içmeme
Senin yokluğunda iki katına çıktı artık
Ama bu defa yokluğuna değil,
Vefasızlığına içiyorum

Dünyanın bitmez derdi
İçipte kendine kıyma arkadaş
Bir vefasız uğruna her gün içipte
Dünyayı kendine dar etme arkadaş
Değişmez,yazımız budur desende
Yarın neyi getirir bilemeyiz arkadaş

Acılar olgunlaştırır insanı
Hasret ise öldürür
Mermi saplanır sanki yüreğine
Ellerin ayakların tutmaz olur hani
Tek düşüncen odur artık

Bana bunu yapmayacaktın,
Demeyecektin o son sözü.
Nasıl inanmadın aşkıma,nasılda şüphe edebildin sevgimden.
Senden beklemezdim bu sözü,
Bir anda dünyam başıma yıkıldı sanki.
Oysa ne hayallerim vardı,

Bir sözün vardı hatırlarmısın?
Ya seninim demiştin,yada kara toprağın
Ama sen ikisini de beceremedin
Ne banim oldun,ne kara toprağın
Sen girmesende beni soktun kara toprağa
O son sözün geldikçe aklıma

Bir gün yine çıkacağım karşına
Ama bu defa seni ne çok sevdiğimi söylemek için değil
Sana duyduğum öfkeyi nefreti göstermek için
O zaman belki pişman olacaksın yaptıklarına
Ama ne uçup giden yılları
Ne de umutlarımı geri getiremeyeceksin

Hani verdiğin sözler
Ne çabuk unuttun yeminlerini
Daha benden ayrıldığının ertesi gün
Yeni bir sevgili bulmuşsun kendine
Bu kadar değersizmiydi sevgin
Nasılda kandırmışsın seven kalbimi

Artık vakit çok geç benim için,
kalmadı ne ümidim nede yaşama hevesim.
Hepsini alıp götürdün sen giderken.
Şimdi bir berduş misali geziyorum boş sokaklarda,
Karanlık gecelerde bir gece bekçisi,
Bir de ben uykusuzum.

Zannetme yokluğunda güldü şu yüzüm
Ümitsizce bekledim dönersin diye
Leylanın mecnunun derdine düştüm
Eskiyi düşündükçe hayata küstüm
Yokluğunda dünyama doğmadı güneş
Hasret dolu geceler yabancı herkes