Ölmek için bana nefes değil
Suskun gergin ve diri bir hayat gerek
Yanlış çağda doğdum
Biliyorum yazdıklarım anlaşılmayacak
Beni düşleyen kadınlara
Heybe ettiğim saatler beni koruyacak
Zirvedeyim,aksak tarafım yarı yolda peşimi bıraktı
Talebelerimin kör gözleri önünde dans ettim
Lanetler okundu kara ruhuma ufak piçler tarafından
Kilitler kırılmak içindir kır öyleyse diyen ben vazgeçtim çabalamaktan
Kambur kaltaklar varlığımı inkar etsede öğrendim
Cıgaramın tozlu geçmişinin ardı kesilmeyeceğini
Seyrekçe yaşanan hayatlarına doğdum birkaç kadının
Ölmüşler,gözlerimin içine baktıklarında anladım bunu
Bölük pörçük bir şeymiş yaşamak böyle dedi kadınlar
Nasır tutmuş ruhlarıyla hasbihal ettim cevap:yok
Şarapları it öldüren cinsinden fakirlikten yahut acizlikten
Ebedi olanla edebi olan arasındaki fark işte bu kadınlar
Neyleyim senin gibi şehri ya Ankara!
Sokakların kusarken sızmış ayyaşları ruhuma
Bir fahişe kadar temiz ruhum,suskunum
Vertigolar benliğimi sarar,susar annem
Bağırmaz bağırmakta olan sübyanlar
Bu da geçecek diyen babam
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!