Aşk yalan değil
Eğer aşk yalan olsaydı karıncalar çalışmazdı
Arılar bal yapmazdı
Kul allahına tapmazdı aşk yalan olsaydı
Aşk yalan olsaydı dünya dönmezdi
Ben hayat okulunda okuyorum dostum
Yürümeyi öğrendim bu yolda düşe kalka
Ağlamayı okudum
Her sevginin son sayfasında
İhaneti ezberledim her yıkılışımda
Şu gökkubbenin altında
Bu nasıl ızdırap bu nasıl illet
İçimde çor gibi aman ayrılık
En büyük endişem ötesi elbet
Bağrımda kor gibi yaman ayrılık
Gündüzün içime öğünen yaşlar
yine kederlendim dostun elinden
gönül perdelerim söküldü bugün
gelde yüreğimin ateşini gör
hasretin oduna yakıldı bugün
dertliyim dertlerim semaya çıkar
Ağlayan şu gönlüme bir teselli için
Küçücük bir umut bir ışık yeter
Çok şey istemem çok şey dilemem
Gamzeler açılan gül yüzün yeter
İnanarak içimdeki duygularıma
Ne mehtaplı gecelerin ahengi
Nede bayram yerinin sevinci bozar
Ruhumdaki bu sessizliği
Ne acılar ağır gelir çile çektirir
Ne ezer hayatın yükü
Eğer seni bulmuş olsam
Ogün sokak çok kalabalıktı hepimiz onu bekliyorduk
Ve erdal sokağın başında göründü elinde silahı vardı
Yavaş yavaş yanımıza yaklaştı
Şöyle bir etrafına bakındı
O kalabalığın içinde silahını benim bağrıma doğrultup bir müddet öylece durdu
Herkes susmuş merakla bekliyordu
Ellerimde prangalar vurulu
Ayaklarımda zincir
Ve dilim tutsak
Bedenim esir
Kulaklarım sağır
Gözlerimde mil
Kırdım yüreğimin zincirlerini
Canıma tak etti gayrı seni özledim
Hep sillesini yedim kahpe feleğin
Başımı okşayacak eli özledim
Sen bende yoksan ben boş yaşadım
seni nasıl anlatsam kağıtlara sığmazsın ki
denizlere yazsam seni çağlar gider durmazsın ki
bakışın sevgi dolu cemalinde ay var sanki
eğlenmemek mümkün mü söyle sen gibi bir güzele
sanki gökten inen salkım salkım nurlarla
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!