Bazen son kez görürsün bir insanı.
Son kez işitirsin sesini.
Fotoğraflar hâtıradır insana.
Ezilir, parçalanır molozlar altında.
Bir gün son kez avuçların göğe bakar.
Pişmanlık yağmuru yağarsa bir gün
Belki başak verir gönül buğdayım
İçimin festivalinde ağıt var
Durmaz ateşi bu saatten sonra
Ne gündüzümüz kaldı ne gecemiz…
Komşuluğu unuttuk,edecek yok tek hecemiz.
Kardeş kardeşle görüşmez,hısım hısımla…
Sanki bir büyü yapılmış,üzerimize tılsımla.
Sallanır durur bütün heveslerim
İnsanlığımın gönül hamağında
Gözlerim ardına bakıp da ağla
Ağlayamadığın günlere ağla
Basıyorum toprağa,altında el, ayak ve kafa.
Bir medeniyetsin kim işgal edebilir seni Şanlıurfa? Rengin,tadın,kokun iman dolu ezelden.
Bir hezimet oldu savaş hain bakan gözlerden.
Onikiler toplandı,Urfa da savaşta.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!