Hani der ya Üstad Bakiler bir mısrasın da
"Senden kaçıyorum doludizgin atlarla"
Sorup cevaplamaz mı kendine insan
Senden kaçsam ne fayda?
Her yerde sensin
Dağlarda, ovalarda, yollarda
İnsanlar aldanır ya da aldanmak ister
Kimisi eşine
Kimisi arkadaşına
Kimisi de dostuna
Ben sadece onlardan biriyim
Aldananlardan biriyim
Bir akşam sofrasında altı kişi,
Kimi çelimsiz kimi ise cüsseli,
Demir kafes gibidir taşıdıkları göğüsleri,
Yüreklerinde kor gibi taşırlar,
İslam'ın kendilerine sunduğu kardeşliği.
Yaşıyoruz bu hayatı
Unuta unuta ensemizdeki
Ölümü.
Kim diri kim ölü hele bir deyin
Ölüpte göçenler mi diri?
Kalıpta ölümü unutanlar mı diri?
Ey öyle böyle olan kalbim
Beni Rabbimin eşiğinden alıkoyan kalbim
Nereye döner isen dön
Çevir yönünü artık Alemlerin Rabbine
Sevgiliye
En sevgiliye
Biri birgün
Bana
Sen iyi değilsin bugün
Diye seslendi
Kimimiz iyi ki
Hepimiz kötüyüz
Yüzmeyi bilmem
Amma Denize aşığım
Denizin sesine aşığım
Gökyüzünün yansıması sanki
Ya da ikiz kardeşi
Hemen kıyısında
Ey Hikmed-i Derya
Açıldın yine
Derin sulara
Al alacağını vakit kaybeden
Çık yola
Nef'i'ye uğrama herkese sayıp saymakta
Kuşlar gibi uçmak varken gökyüzüne,
Nedendir pire gibi yapışmak yeryüzüne.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!