Ben ki ızdırapla dolu ağacım!
Düşmüş yapraklarım hep öbek öbek
Güneşler açtıkça yüzüm gülecek
Yağmurlar yağdıkça bitecek acım!
Başıma yemyeşil konacak tâcım!
Uzak diyarlardan kuşlar gelecek
O pamuk ellerin yoksa yanımda
Gözlerim güneşi görmüyor annem
Keşke hep sen olsan her bir ânımda
Yolum başka yere varmıyor annem
Atlasan gemiye binsen de gelsen
Gizlediğim her duyguyu
Gösterecek sûret yoktur.
Kör düğümlü bu kutuyu
Açacak bir âlet yoktur.
Kimi zaman, coşar akar
Mevlanın ismini anıp dilimle
Bilinmez diyara uçasım gelir
Kör kalpleri dahi açan ilimle
Gönlümün gözünü açasım gelir
Hakkı bilenlerin yanına varıp
Aldandığım dünya şeker kaplı zehirmiş
Yalnız anlayabilene hali zâhirmiş
Heves alırım diye ben de içtim ancak;
Ne doydum ne kandım, deniz suyuna birmiş...
(2020)
Hiçbir şeyle gözü doymayan insan!
Gözlerini kara toprak doyursun!
Yine de doymazsın dünyayı alsan!
Gözlerini kara toprak doyursun!
Gümüş bulsan altın nerede dersin
Sen! Hayal maddede gerçek arayan
Kendini koca bir hiçle damgala!
İstersen gidip de Venüs'e dayan
İstersen göklerde yıldız parçala!
Sürekli değişmek dünyanın hali
Ey Ahmed! Geldin dünyaya böyle bozuk bir zamanda!
Eğer anlatmazsan hakkı, işin kötüdür mizanda!
(2016)
Büyüklerin sözleri kalplere ilaç iken
Nasıl söylemem onu, başımıza tâc iken
Derler ki o büyükler; yolun başı namazdır
Niye kılmazsın onu, mümine mirâc iken
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!