Ahmet Ergin Efendi Şiiri - Osman Yüksel

Ahmet Ergin Efendi

Her bir nefis tadacaktır ölümün lezzetini
Takdiri ilahiden görecektir izzetini
Vuslat olacaktır kula yüce hakkın çağrısı
Hiçbir zaman dinmeyecek yüreklerin sızısı

Bir meal umanında kavuşacaktır gönüller
Kirpiklerden yaş damlayıp duaya kalktı eller
Yakarışa eşlik etti tabut üstünde buhar
Çünkü o mübarekti mevlasını seçmişti yar

Rehber oldu daima mürşitti müritlerine
Daima derman oldu o dertliler derdine
Nurani kanaati rehber etmişti kendine
İlimin sevdasını bendeyleymiş yüreğine

Ölümü vaki olmadan irşada erendendi
Gönüllere müştak idi Ahmet ergin efendi
Sineler meftun oldu buharı gördüklerinde
Sevgi ve muhabbeti Yozgatlının dillerinde

Tasavvuf halakasının güçlü bir piri idi
O gönüller fetheden muazzam biri idi
Nakşi halveti kadri kollarının mürşidi idi
Şükür ile kalpleri hoş eyleyen eri idi

Kadrini bilemedik ne fayda desekte hey hat
Bir daha Yozgadımızdan doğarmı böyle bir zat
O bir kutbu kâmildi arar bir gün kainat
Hakkına kavuşmak için o şimdi çırpar kanat

O dostuna kavuştu demeyelim boşa ah vah
Onun naçiz ruhuna gel diyelim el fatiha