Trajikomik.
Neden mi hep kaybettim
Zamanında konuşmadım , konuşamadım çünkü
Üzüldüm , kırıldım , kızdım , içimde fırtınalar koptu..
Ne de olsa alışkınım toparlarım kendimi dedim ve sustum
Neden mi hep sustum
Çok korktum , bırakıp gidersin diye çok korktum çünkü
Her şeyi seninle yaşamak istedim , her şeyim sen ol istedim her seferinde
Sevincim , hüznüm , neşem , göz yaşım , nefesim , kalbim..
Her gün senin o güzel yüzünle uyuyup o güzel yüzünle uyanayım , her nefesimde o güzel kokunu içime çekeyim istedim
Eğer olurda bir gün ölürsem senin kollarında , en huzurlu anımda öleyim istedim mesela.
Biliyorum çok üzdüm seni , biliyorum birçok kez hayal kırıklığına uğrattım
Hani böyle kendini kaybetmiş olursun ya
Ne yaptığını , ne dediğini , ne hissettiğini hiç anlamazsın
Dünyadaki hiçbir şeyin bi önemi kalmaz senin için
Tam anlamıyla bitirmişsindir her şeyi kafanda
Sonra bir ışık belirir , bir umut..
Kaybedecek neyim var diyerek uzanırsın o ışığa
Her şeye rağmen seni nasıl sevdim biliyor musun
Bana söylediğin onca yalanı bile bile
Anlattığın o hikayelerin gerçeğini göre göre
Kafanda kurduğun o yalan dünyana rağmen o dünyada sevdim seni.
Başta tereddüt ettim tabi , yapmaz o dedim kendi kendime
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!