ben sana inanmıyorum havlayadur göğsümde nefis
sıkıca tutuyorum yumruğumu düşmesin yere; böyle iyi
şahlar piyonları yesin, kediler fareleri yesin
fare dedim de sahi kavalcı değilim, bezirgân değilim
ben ney üflerim ezelin ve ebedin bahçeleri mesnevîleşir.
Sen tefsiri olmayan bir cümleden geliyorsun
Dilinin altında seni dilsiz bırakan hurufât
Sözlüklerde yüzünü ararken yakalanmışsın
İçinde gitmekle kalmak arası yarım bir mesele.
Sen hissesi olmayan bir kıssadan geliyorsun
Sevgiliye söylenirken can veren harflerden
bir ev resmi çizerken herkes masumdur
bunu yaşamak öğretir
kalemin kurşunu, silginin silmeyeni
bir imlâ hatası gibi durur kâğıtta kuşlar
niçin bütün iyi ressamlar biraz kör
niçin çağıldayan bir kalpte iner bütün duraklar?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!