Ahmet`e Mektup Şiiri - Saim Ergül

Bir kapı açıldı sonsuza doğru
Yürümeye başladık tüm insanlık
Kimi başında kimi yarıda kaldık
Bu yolculukta çok yara aldık ve
Hep aç kaldık
Tatmin olmadık
Hiç kazanıp, hep kaybettik
Kimileri yüksekten bakıp gülerken
Biz hep ağladık ve
Birilerini güldürmek için
Hep harcandık
Bir şeyler bekledik
Umut ettik
Tüm acıları tattık
Hepimiz birer dert babasıydık
Fakat biz derdimizi hiç anlatamadık
Kardeşim benim
Biz hep sırt sırtaydık ve
Küçücük yüreğimiz de
Büyük acılar taşıdık
Bilmezdi kimse
Neydi bizi hüzne boğan ebedi,
Kimse bilmedi
Neydi gözlerimizde ki yaşın sebebi
Farkındayım,
Mektuptan fazla bir şiire benzedi
Nasıl istersen öyle değerlendir
İşte hayatın aslı kağıda bezendi