Bu hayata, hep objektif bakmayı
Sen öğrettin, senden öğrendim baba.
Zifir karanlığa, bir mum yakmayı
Sen öğrettin, senden öğrendim baba.
İnsanı sevmeyi, saygı duymayı.
Izdırap içinde oldum muzdarip
Hiç kimse derdimi bilmiyor anne.
Yetim kaldım,perişanım,hem garip
Göz yaşımı kimse silmiyor anne.
Kasvetli bulutlar üstüme çöker
Bakmayın siz benim zevk-i sefama
Ne Allah affeder ne kullar beni.
Şöyle bir göz atsam hesap sayfama
Ne Allah affeder ne kullar beni.
Enaniyetle sürersem saltanat
Gayret eyle isbatla ha sen seni
Herkes adam gibi bir adam görsün.
Fırsat sende eğdirme ha enseni
Meydan, adam gibi bir adam görsün.
Özgüvenin sakın ola yitirme
Anmasam da olur,artık adını
Geriye dönüpte, bakmam bir daha.
Bulmasam da, hiç bir şeyde tadını
Geriye dönüpte bakmam bir daha.
Bir bilsen, ne kadar kırıldım sana
Hayatı dopdolu yaşamak varken
Şu yalan dünya da, gözüm kalmadı.
Miadım da doldu, huzur ararken.
Söyleyecek, bir tek sözüm kalmadı.
Zeminler çok kaygan, üstünde kızak
Kıyas etme başka yere benzemez
Beyoğlu gönlümün başkenti benim.
Görenler,bakıp da geçip gidemez
Beyoğlu gönlümün başkenti benim.
İki oda bir salon hücre gibi dam
Al rengini kanımızdan alıpda
Göklerde dalgalan sen şanlı bayrak.
Hep orada ebediyen kalıpda
Nazlı nazlı dalgalan,sen şanlı bayrak.
Dalgalan her yerde,budur emelim
Gaflette olanlar artık uyansın.
Bu ülkenin huzurunu bozmayın.
El ele vererek hakka dayansın.
Bu ülkenin huzurunu bozmayın.
Ayrılığa dayanamaz hiç özüm.
El atına binen çabuk inermiş.
Bir yiğidi, tek acı söz yenermiş.
Yalancının mumu, yatsı sönermiş.
Doğru ol da sana, adam desinler.
Uyuşukluk maraz olur bedene.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!