Ahmet Durmuş Şiirleri - Şair Ahmet Durmuş

Unutmak isterdim senden kalan ne varsa
Gömmek kalbimin derinliklerine
Beraber gezdiğimiz o şehri
Yakmak, yıkmak senden kalan ne varsa
Kaldırım taşlarını söküp çıkarmak yerinden
Diz dize oturduğumuz bankı;

Senden uzakta sana dair türküler söylemek
Nede zormuş
Sen gidince anladım
Lakin... ne gelir elden
Kaderde ayrılık varmış
...................

Yıldızlar feryad ederken geceye
Ben seni düşündüm durdum
Rab’bime bilmem bu kaçıncı secde
Dua’larım da niyazımda hep sen oldun.

Hava soğuk pencerem buğulu

'Hayale gözlerim daldığı zaman
Ümitlerim bir bir bittiği zaman
Sevdiğim değilsin dediğin zaman
Yüzüne son defa bakar giderim

Ağlasa gözlerim sensiz üzgünüm

Hep uzaktan sevmeye alıştık,
Uzaktan baktık.
Birileri,doyasıya gülerdi,
Bizse ağlardık.
Aşk,kahrından ölürdü görseydi,
Biz görmeden yaşadık

Yemin ederim seni sevdiğimi bilseydin
Ben seni sevmezdim…

Seni sevdiğimi,sen bilmezdin
Saçların dalgalanırdı,rüzgarın olurdum
Rüzgarı hissetsen de ben olduğumu bilmezdin

Ararsan,Anadoludayım
Bazen Mevlanaya ney üflerim.
Yunuslayımdır;
Tabduk dergahında odun keserim
Oradan yolun düşerse Söğüde
Şeyh Edebalı'nın dizinin dibindeyim

Yeni bir gün niyetine,
sabah ezanlarında sana başlardım
titrerken ellerim,buz kesen ayazlarda
dua'larımada hep sen vardın

Odam soğuk,yastığımı hayalinle ısıttım.

Ulan be; şu sevmeyi bir öğrenemedik
Yazık be; sevdikte sevdiğimizi söyleyemedik
Söyledikte ne oldu,kıymet bildiremedik
Oysa ki sevmeyi,anadan öğrendik biz.

Boşlukta hülyalara dalmadık biz.

Gün doğar gün batar
Ben hep seni düşünürüm
Bekleye bekleye sabır taşı kırılır
Ben hep seni düşünürüm

Zaman akıp gider usulca