Ahmet Durgut Şiirleri - Şair Ahmet Durgut

Nineme sövermiş onun annesi
Anneme sövermiş kendi annesi
Hepsi mi varamadılar ki,
Âşık olup sevdiklerine...?

Arazide......
Özelliklerimizi ayıp etmeyelim.

Asgari cüret.....

En büyük arazi, yalnızlık......

Zom haneleri "Şok" dolar

Başını toparlayıp "Artı" giden fikirdir...
Yaşını topallayıp "Eksi" kalansa akıl.

Yarısı Ademdir yarısı Havva
Varlığıdır zaman, dönüşü âlem.
Can çarşısı Mecnun karşısı Leylâ
Bütünü aranan hep Bir Allah'dır.

Dergâh ile Bargâh arası yol gezer âşık döner CAN
Ya gidemeyenler vardır zamansızlığından ötürü
Yada gitmeyenler vardır imansızlığından ötürü
Aşkla giden kimseyi bilsinler, kovmazlar O kapıdan.

Aşk ile âşık arasında
Usta bir terzidir Kader.
Dünyasını yüreğinde bulan

Seni çok sevdiğimi biliyordun
Hep bana "bir daha söyle" diyordun.

Sevilmek güneşi olmasa Can
Sevişmek gecelerinde zaman
Sevmek denilen yürekli bir "Ay"...

İnsanlık âleminde
Asıl Evrensel Oruç...
Kul hakkı yememektir.;
Ömür boyu tutulur.