Ahmet Durgut Şiirleri - Şair Ahmet Durgut

Ahmet Durgut



çok kişi İnci'yi
boynuna takar...
"tahsilât" gibi,

Devamını Oku
Ahmet Durgut



H A Y A T T A
Para kaybı...hiçbir şey,
Namus kaybı...çok şey,
Cesaret kaybı...HERŞEY.

Devamını Oku
Ahmet Durgut



CAN YÜREĞİNLE "BEN" GÜLMEYİ ÖĞREN...
AN NEFESİNLE "SEN" GÜLMEYİ ÖĞRET...
O ŞAN İŞİ BÜYÜK HARFLERLE YAZDIM,
MÂNÂ "küçük" ŞAN GÖRÜNMESİN DİYE.

Devamını Oku
Ahmet Durgut



Yeryüzünde......
İkiz miydi...?
Günahlar ve Beddualar.

Devamını Oku
Ahmet Durgut



Tutturamazsan nikâhı olur beter
Aşk dediğin "sevmek-sevilmek" sevdiğim,
Kendi "ET" ağırlığım kendime yeter
Ben günahkâr taşıyıcısı değilim.

Devamını Oku
Ahmet Durgut



O sadece
Bir bütünlüğü...
Yaşatmaya çalışır.

Devamını Oku
Ahmet Durgut




Gün "mecburen" gömleği
Giydik hep üstümüze
Kimimize dar geldi...

Devamını Oku
Ahmet Durgut

Bir müddet
Gözleri yaşlı
Geri geri gitti...
Yüzümüze bakarak,
Sonra birden
Döndü arkasını da gitti......

Devamını Oku
Ahmet Durgut



Yerde aşkı öyle bir yalandan arındır ki,
Ömür berisi canlı tan doğsun onsuzluğu.

"......kim koymuş ki,

Devamını Oku
Ahmet Durgut



Kış uykusundan geç uyanırken
Nezle olmuş kalemin tutsak burnu...
Akıtıyor kâğıtlara durmadan
Hazırlıksız kimlikleri hep mahveden

Devamını Oku