Günüm kararır; hava karırken,
Bir de bakarım kararmış kara kızıl bulutlara.
Kararsız da kalamam doğam gereği,
Doğaya yapılanlara.
Gökyüzü kapatır kendini o vakitler de,
Bir sevgilim olsun.
Adı da 4 yapraklı yoncadan birisi olsun.
Kopmasın dalından,
Hep benimle olsun
Rüzgar esip geçmesin,
Depresyon odasında,
Yatağımın bir köşesin de,
içli dışlı hayallerim ile ;
İçime içime çektiğim sigarımın dumanını;
Tek bir nefesle veriyorum şimdi dışarıya doğru, uzanmış büyük bulutların içerisinden
Gitmek istiyorum buradan uzaklara
En çok da yalnızlığın götürdüğü saklı yerlere doğru
İnsanlardan bir o kadar uzak diyarlara gitmek istiyor haleti ruhiyem
Terk eylemek istiyor ışıklarla dolu bu şehrin insanlarını
Dinlemekten de çok sıkıldı artık kulaklarım
Onlarca boş sayfa var defterim de;
Sana olan aşkımı anlatmak istediğim,
Onlarca boş sayfa…
Kitaplar dolusu belki de.
İçerim de onca birikmişlerle birlikte;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!