Ahmet Doğru Şiirleri - Şair Ahmet Doğru

Miçoluk bizimkisi akşam mimozasında
Yolların boynuna dolanan serin yel gibi
Gelişimiz de gülüşümüz de böyle
Ilık bir sesle dokur nice şiiri
Yollar uzadıkça saniyeler yıl olur
Yollar uzadıkça düşler tarumar olur

Unuttum kaç bahar yolladım yüreğimden cemresiz
Her dem kararan dünyanıza çok körpe bir umuttum
Bahar selleriyle başımdan kaç yaz savdım unuttum

Güz mevsimiyle kol kolayız kentte yağmur başlarken
Bir gece yaprağını döker ağaçlar acılarla

- işgal -

Kızıl şafaklara günü astılar
Torosların damarına bastılar
Taştan taşa başın çalıp yürüdü
Bir vaveyla koparıp da Karaçay

akşam öylesine karanlık savruluyor
yanılmıyorsam yaralı yanlarım ağlıyor

kızıl saçlı gün ışıklarına dönüyor sanki
sessiz evlerin bahçelerinde kalan yankı

Küfrün karanlıklarını çevirdi nurdan derya
onunla var kılındı yokluktaki mevcudat
ışıl ışıl âlemler, vecde geldi kâinat
bir gül düştü Mekke’ye ışıdı bütün dünya

bedir yüzüyle birden mehtap kapladı yeri

günün doğmasında bir şeyler var
pencereden gün ışıklarının
kıvrım kıvrım girmesinde bir şeyler
aldırmam çayıma şeker diye umut katar
sıcacık başlarım güne
hem kravatımı düzeltirken aynada

Süsü ütüsüz haziran ılığına
göndere çekseler bizi
çekseler baş aşağı
bir gölge gibi

orada durur çok sesli günler

-Der Mehmet Akif Ersoy aleyhirrahme vel gufran-

Bu vakitte nedir bu, hazân mıdır taşınan?
İstiklâl tarihi mi, destân mıdır taşınan?

Martıların çığlığı ayyuka yükseliyor

-Der Arif Nihat Asya aleyhirrahme vel gufran-

Zaman durur aynada saçlarına ak düşer
Yeni yıl birden eskir baştan ağlamak düşer

Arifliğin erdemi sarmış edebi dili

-Der Cevher Dudayev aleyhirrahme vel gufran-

Kan girdabıyla çevirir acı bir ağıt gönlümü
Kafkasya yanık yüreğim, kop rüzgâr dağıt gönlümü

Uygusuz gözlerim yanar, gece kaldı ümitlerim