Gelir Gider İzi Kalır
Gelir Kalır Gider-iz
Hayatı
Hep böyle berrak görmeseydik de
Körsek bir ışıkta baksaydık dünyaya
İstanbul'dan bir haber
Çiçeklerin soluyor
Ve elinden bir şey gelmiyorsa
Gözlerin dalıyorsa apansız sorulara
Ölümsüzlük suyundan çiçeklerine ayırdığın yudum
Bırak dökülsün dudaklarından
Sana yandığım günleri anmak,
Aşkı anlamak için yan yana
Sana bir mektup yazdım dün gece
İnanır mısın ismini hecelerce andım
Sen yine
Elimde şiirler dışında
Henüz ikimiz de bilmezken kadeh tutmayı
Şarap içmeye kalkmışız en kırmızısından
Henüz bilmezken aşka dair hiçbir numarayı
Aramaya kalkmışız birbirimizi gözyaşlarında
Gezdim İstanbul’un tüm sokaklarını
Korkak bir şövalye yaşarmış buralarda
Ve burada yine aynı şövalye her gün
Sözünü tutamamanın verdiği utançla
Yekpare ağlarmış sokaklarda yalpalayarak
Tek dostu şarkılar ve birkaç güvercinmiş
Şimdi ne şarkılardan haber var
Tatlı bir çocuk ile başlıyor hikayem
Ve bu çocuğun kim olduğunu bile bilmeden
Bu kadar kimlik müsveddesi içinde
Öylece yaşayıp gidiyorum
Tüm bu hatalar, pislikler,
Bu eğrilmiş doğrultu benim
Yıldızlara bakmak neden yasak kılındı bize
Neden umuda dair bir iz yok üstümüzde
Elimizde bıçak, dilimizde aşk
Bekliyoruz o kahramanı
Çıksa gelse de
Bitse artık bu işkence diye
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!