Ahmet Çivi Şiirleri - Şair Ahmet Çivi

can bu düşer cananın pervasızca ardısıra
saklı bir umut var mutluluk yolunun son durağında
bir masal,bir rüya,bir anlık yaşamaksa sevda.
bir asır olurda öyle girer kanıma
gönül bu siyah tülleri takar dolaşır ardınsıra
bir ateş yumağıdır sevdan yandı bu yürek senin aşkına

zaman eski gün hala yenigün
bir çiçek sevdim tam haftada yedigün
mağrurdu başı kalem gibiydi kaşları
zaten beni öldüren değilmiydi zehirli bakışları
bir yağmur halinde indi garib gönlüme

eylül sabahlarında düşünürüm güzelliğini.
esmer tenli bir yar olmuş gösteriyorsun maviliğini
.
bedenime işlettiğin sevda zehrini.
bir yudumda içmişim seni düşünürken canısııı

eski bir tren yolunda maziyi anarken.
paslı demirlere yorgun halde bakarken
titreyen dizlerim yaşlı gözlerime isyan ederken.
dolunay vardı sana sondefa elveda derken
....................................................................
bir ışık beliriyor uzakların ötesinde

yorgun bir savaştan çıkarken,gecenin karanlık yüzü
tan yeri ağardığında, sen kokulu bir rüzgar eser
çocuksu yaşamımın en güzel,en masum çağlarında
ben senin sevginle büyüttüm, yanan bu deli yüreğimi

gözlerinin rıhtımında, demirlerken hayat gemim.

özlemlerin hayallerle,buluştuğu bir anda.
günahımı sorgular oldu, hain geceler.
dönülmez akşamların biçare sabahlarında.
seni benden alan oldu hain geceler.
............................

bir kalem. bir kağıt. bir hayat alıp
bütün güzel günleri bir kenara atıp
kendi kavgamda kendimi malup bırakıp
umutlar aleminden umutsuzluğa kaçıp gideceğim....
..................................
insanlık alemine bir ibret bırakıp

özlemin yakarken minicik yüreğimi
tutmaz artık bu eller başka elleri
senin uğruna ettiğim nice sevda yeminini
söküp dilimden atıp gideceğim
...............................
elinde tuttuğun güllerin birgün solacak

dermanı sende aradığım tüm dertlerle başbaşa
tüm evren tüm güzellikler bana kalsa
bu dünyada bir sen birde ben olsam
seni rüyanla başbaşa bırakıp gideceğim,
.................................
ansızın düşerken uçurumdan karanlığa

Bir dilek tuttum hayata adına ne varsa
Uçurmamın tüllerine bağladım adını
Salıverdim sonra pervasızca gök yüzüne
Ellerim semada her gün dönümünde seni dilendim

Anlamazdım seni görene dek sevdanın kara yüzünü