Özlemek mi derim içimdekine
Yoksa karanlık dipsiz kuyu mu
Kavuşmak mıdır gözlerin
Yoksa çölümde vaha mı
Gül bahçelerinden bir gül müsün
Uzaklardayım şimdi
Kendimden, dünyadan, her şeyden uzaktayım
Ne uzağım şimdi sana ne de yakın
Ne yurdumdayım şimdi ne de gurbette
Ben hep senin yanında varım
Oysa gözlerinde yaşamak vardı
Bu nankör dünyanın cilvesine kapılarak
Bir çift gözde hapsolmak varken
Nedendir yaşadığım bu özgürlük
Bir kalbe girmek varken
Yorgun kalacağız pes etmemiş şekilde
Kimse dinlenmeyecek bizim yerimize
Kimse duymasın sessiz çığlıklarımızı
Devam edeceğiz yürümeye hedefe
Kimseler anlamayacak derdimizi
Bir çiçek koparsam nazikçe
Nasırlı ellerimle hiç canını yakmadan
Çiçek olsa sonra ellerim
Açsalar sen gibi al al
Kim koparabilir beni benden o vakit
Sen bana ben olduktan sonra
Uyandığımda bir gün eğer
Gözlerim seni aramazsa
Ellerim ellerine değmezse
Seni öpmezsem gözlerinden
Bil ki seni kalbime gömdüm
Ağaçlara, kuşlara, taşlara
Dünyaya söyledim sevdiğimi
Sana söyleyemedim
Dikenler gül açtı
İncirler çiçek
Yarama ne merhem buldum ne çare
Çöllerde dolandım durdum biçare
Kör kuyulara düştüm Yusuf gibi
Bir kör kuyuda buldum
Derdimde dermanımda yar imiş meğer
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!