Ne zaman kalemim kâğıtla buluşsa,
Aklım da hayallerinle kavuşuyor.
Umutlarım gecenin en koyusunda,
Güneş oluyor tıpkı gözlerin gibi.
Güneş aydınlatmıyor inan sevgili.
Tahtadan bir hayat bu geldi karşımda durdu.
Gidiyor ak gelinlik ardında büyük ordu.
Düştüm sandığımda gördüm ülkelerimi
Başım göğe değince
Unutmuşların unutturma savaşını gördüm
BEDİRDE KUYULAR ŞAHİT
Bedirde kuyular şahit, hilale vurgunluğumuza.
Şahit, menbaından kan fışkıran sarhoşluğumuz.
Hani diyorsun ya gidende acı çoktur
Hani diyorsun ya kalan sadece ağlar
Belki unutmuşluğun kalmayı bilmemendir
Ufka giriyor bütün çağrılar
Çağrılar duyulmadan ölüyor
Doğuyu özlüyorum doğuma bu ağrılar
MUHASEBE
İki ses var kafamda biri tok biri tizdir
Dürtüyor saatin akrebi gözyaşlarımı
ŞEHRİNDE...
Şehrinde ayak izlerine bastım
Sanki gözlerindi kılavuzum
Dilinde kanca var beni ona astım
İki yürüdüm bir durdum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!