BEKARIM
Yalnızlığımın çıplaklığında hürüm
Ne çiçekler yapar dedikodumu.
Nede akvaryumda balıklarım
GÖZLER
Bir buse verir gibi kor parçası düşüren
Belki de yüreğinde sevda çırası gözler
Daha çok mahkum kılan, pekiştiren, pişiren,
Esir eden kendine, kimin marası gözler
GÜLÜŞÜN
Bu senin hamurun özelliğinde
Sanki can içinde candı gülüşün
Boğazın doyumsuz güzelliğinde
Bütün tabiata sindi gülüşün
GÜN BATIMI
Bir gün batımın da sen
Işıktın denizin en koyu laciverdinde
Kuyruklu yıldız gibi balıkçı teknelerinin
HASRET KENDİME YABANCI
Gözlerin bir dolunay gibi
sevişiyordu karanlığında gecenin.
Ne zaman üşüse bakışlarım
FARKINDAMIYIZ
Kime ne satmışsak malımız bozuk
Duyarak küçüldük farkında mıyız
Gümrük birliğinden her sene kazık
Yiyerek küçüldük farkında mıyız
GELECEK
Eritsin potasında düşüncenin
Kaynaşmış metaller gibi özünü
Belki de binlerce döllenmiş cenin
Gösterecek kainatta yüzünü.
Tecelliye canı emanet edip
Beni sevenlere bakıp gitmişim
Düşlerimle süslü geleceğimi
Ardıma bakmadan yıkıp gitmişim
İyiyi kötüden ayıklayarak
Sermayen tasavvuf, fıkıh bir çok bilgi tararken
Meczuba duyulan gerçek kinde derviş olursun
İspatı yok soyut kavram, nefsinde Rab ararken
Bilimin içinde değil dinde derviş olursun
Kem gözle bakma kimseye ruhu içinde karat
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!