Ahmet Can Akyol Şiirleri - Şair Ahmet Ca ...

l-
Nasıl kırılır bir tümce en kalın yerinden
Heceler de tükenir mi sözcükler yetmeyince
Peki her dalı tarih olan bir çınar
Ya nasıl tutuşur köklerinden ilk önce

Söz varınca aşka dil dünden alevlenir
Yaşamsa hep bir boşluğun önünde sürüklenir
Doğruluk nedir ki yanlışlar denizinde
Dostluğu besleyen sırrın da adı emektir

Bulduğun güzellikleri iyi koru bu yüzden

Esrarın gözlerindi
Açtıkça renginde binbir ışık
Kırpışa kırpışa suskunluğu öğrendi

Ama ben ne bilirdim ki
Gülüşün nar gibi diriyken

(Bütün küfürlerimi kuşanıp
Sokak sokak geçmeliyim İstanbul’u)

Belki bir yabancı saydınız beni
Ama bilmediniz ki kimler vurdu yüreğimi
Sayın ki bir vefasız sevgiliyim evinizde

Esmer düşüm sevilerde gezilir
Gördüğünü hayra yormaz her zaman
Yokluğuna dayanamam ölümdür
Solar günüm viran olur Sevdacan

Ben yarime gülden gayri laf demem

Sana git desem üzülürsün / biliyorum

Hem yeni geldin yalnızlığıma
Suskunluğuma tutun / yorgunluğuma
Yeni gelen her zaman yine gelmez biliyorum
Otur da söz büyütelim aramızda

Bekliyordum Sevdacan
Ve sen tanış bir merhabayla çıkageldin
Vakit ıssızdı ve mahmur
Şafak nazlı bir çizginin koynunda uyuyordu
Ve güneş sanki üşengeç sabahlarıma
İlk kez böyle yakın duruyordu

Çığlığına kalktığım
Sevincime sardığım çocuk
Bilesin
Bırakacak pek bir şeyim yok sana
Sen kadar sevda
Ben kadar kavgadan başka

Para etseydi hayallerim
Şimdiye dek
Mültimilyarder bir şairdim

Hiç kimseyi bu kadar sevmedim ben
Bir de hiç bu kadar başım belalı olmadı

Sensizlik neydi acaba
Seninle bir bütün ne