Ahmet Çabuk Şiirleri - Şair Ahmet Çabuk

Vatana nöbet; gazadır bu,
Millete hizmet; vefadır bu,
Hakka İbadet, sezadır bu,
Ocağı Ahmet, Muhammed, Mustafa’dır bu.

Okudum, sana ben tüm fikirlerimi,
Açtım, sana hep ben kollarımı,
Sardım, doldurdum tütün tablalarını,
Bırakıp gittin be hey zalim,
Bitmeden, elindeki sigaran,
Bendim ardında, of deyip bıraktığın duman,

Sen bir tanesin,
Bir tanenin nesisin,
Bir tane sesin için,
Kesilmesin nefesin.

Öğretmenim;
Ben; senin yaptıklarınla,
Rüyaları düzelen,
Öğrencinim.

Şimdi ben de,

Sen güzel olursan, el olmaz sana güzel.
Sen güzel olmazsan, güzel olmaz sana el.

Sen, sen olmaktan hiçbir zaman korkma,
Sen, sen olduğunu asla unutma

Tükenmez kelimelerim benim,
Sana söyleyecek çok sözlerim,
Var, çünkü benim halimden,
Bir tek sen anlarsın yar.

İlim bizden alınmaz,
İlimsizden alınmaz,
İlim bizde olsa da,
İlim dizden alınır.

Derdim vardır, derde derman kimdir? Erenler!
Her derde derman Allah dedi, erenler.

Derdin nedir diye söylemeden, erenler.
Derdi bildi, dermanı buldu uğruna can verenler!

İstediğim hiçbir şeyi bana, senden başka veren yoktur.
Her istediğine veren bir tek sensin Allah’ım.