Ahmet Beyin Donları

AHMET BEYİN DONLARI

Beton yığınları arasında bir erik ağacı
Gözlerim gölgeler arıyor hani nerde kaçtı
Biraz umut biraz rüzğar, birde ahşap balkon
Ağaçlar dikenli aynalar gibi kırık merhamet yok
Binalar sırasıyla göğe yükselir duvarlar net
Gri şehir uyurken sesiz perde hüzünle ölür
Yatak odalarının pencereleri gönlümde
Kurutulmaya bırakılmış çamaşırlar ruhumda gezinti
Ahmet beyin donları salınıyor rüzgârla arsızca fısıldıyor

Hikayeler kenarda balkonlarda hayat var
Gölgelerle dans eder çamaşırlar salınırken umutlar yeşerir
Gök delene inat bir dut ağacı yerinde durur
Her sabah uyandığımda bana küser
Ama Ahmet beyin donları yine rüzgârla güler

Rüzgarınla dudaklarımda kelimeler yankılanır
Nerede çocukların oyunları nerede
Eski rüya beton içinde kaybolmuş zaman çığlık atar
Ahmet beyin donları salınıyor rüzgârda arsızca fısıldıyor
Hikayeler kenarda balkonlarda hayat var
Gölgelerde dans ederken umutlar yeşerir
Zafer murat çetintaş