boş yere günahıma girip terkettin beni
dost değil düşmanıma güler ettin beni
o taş yüregim bilmem benide kahretti
penceremin önünde oturdum da ağladım
heran kulaklarımda sesini duydum
sanki denizde batırdım gönlümü,
bir türlü bilemedin sen sevmesini,
duymak bile istemem senin sesini,
birakırsan bırak artık ağlayacağim,
hep sen açtın şaiir ahmetin yarasını,
bana nazar değen senin gözlerin,
gururuma dokunan senin sözlerin,
bu gülüç halimin sensin artık eseri,
beni bu yollara aşkın düşürdü,
garibim zülmüne boyun bükerim,
Küfrün başını çeker,
Durmadan fitne eker,
Öldürür teker teker,
Zulmünü biçer bir gün.
Boşa çıkar hayâli,
kime anlatsam ben derdimi
kimse anlamaz benim halimi
ölsemde ardımdan bir kul ağlamaz
bir sevgi arıyorum bulamıyorum
öyle yanlız kaldın yalan dünyada
seninle mutlu iken neden ayrıldık
sevdesem yeniden sevmezmisin
ne hallere düştüğümü bilmeyeceksin
terk etmenin şimdi zamanimıydı
sana döndesem dönmezmisin
Artık yaklaştı ölÜm
Nefsime ettim zulÜm
çok gÜnahkar bir kulum
Affet Allahım affet
Bu gidiş değil bitiş
Gönül yarası bu, kurşundan beter
Sevda alevi içerimde tüter
Çektirdiğin hasretlik artık yeter
Nerde kaldın söyle, azap çiçeğim
yüzümde gölge olsaydı saçım
yorgun bedenini dinlemek için
sevincim acıdan daha acıdır
başımı göğsüne yaslayacağım
bü sevda umarım sonsuz sürecek
evin içinde çok temelce suslenmek
hep malbora içer erkeklere çile veririz
işleri komsularda hep dedi kodu yapmak
ah bu kadınlar olurolmaza hep kızarlar
ah şu kadınların adı yüzde doksanı cadı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!