kalbine dünyalar sığdıran sen idin,
incin top oynarken yürekevlerimde,
bahar gelmemiş idi,
yapraklar hala taze
dallar dik
güneş parım parım parlar iken.
Kah ateşli kah hırçın
Sürülmüş dört bir yana atlar..
Sıkı sıkı sürgülenmiş
Yüreğimin
O yıkılmaz denen kapısını
Önüne katmış da gelmiş
Papatyalara karışmış teninin o muazzam kokusu, rüzgarlarla savrulmuş,
Çekmişim içime eşsiz kokunu,birdaha çekemeyeceğimi bile bile.
perde açılır
kahramanlar dökülür sahneye.
en sonunda assolist bir ben, benden olmayan.
süzülür onca kahraman arasından
sayfaların göbeğine.
düşüncelerime tercüman olur
Samatya ıssızlığında
Beşiktaşta yürüyorum sanki
Sağda solda üç beş it kopuk var ama bizdenler
Sıkıntı yok.
Kalabalığın yarattığı tek somut duygu varsa
Oda ne bileyim
zamanın öbeklerinde saklanmışım,
sessiz sedasız kuytularda bir yerde
sürdürüyorum hayatımı.
bambaşka bir yerdeyim.
hiç bilmediğin bir yerde.
üzerinize kusasım var
riyakarlığınızı.
bi halt ediyormuşcasına nefretle beslediğiniz egolarınızı çiğneyip çiğneyip yüzünüze tüküreceğim.
sinir harbiyle cinnet geçirip
liğme liğme doğrayacağım ciğerlerinizi.
ar edip utanmadığınız bütün yanlışlarınıza gömeceğim hepinizi.
nerede ihanet gördüysem orada riyakarlık vardı.
ve nerede işler sarpasarmışsa orada şeytan gördüm.
her nerede şeytan gördüysem orada iki yüzlülüğün de onurla yapıldığını gördüm.
doğruluk ve dürüstlüğün para etmediği her yerde şeytan vardı.
ihanet, vefasızlık ve hainlik ile hep kol kolaydı şeytan.
nerede şeytan gördüysem orada kadın vardı.
virane şehir de sokağımda
balkonda oturuyorum.
sokağım çığlık çığlığa
karşı komşun aysel
camda ayyaş kocasını bekliyor
gözlerin de umutsuzluk
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!