Titreyen ellerim uzanıyor sana
Odam karanlık
Kırık penceremden görünüyor Ankara
Işıklar vuruyor gözlerime
Ilık rüzgar çarpıyor yüzüme
Ankara sokaklarında sensizlik yine
Titreyen ellerim uzanıyor sana
Odam karanlık
Kırık penceremden görünüyor Ankara
Işıklar vuruyor gözlerime
Ilık rüzgar çarpıyor yüzüme
Ankara sokaklarında sensizlik yine
Sen miydin, vurup hançeri yüreğime
Sen miydin, yaşları bırakan gözlerime
Sen miydin, beni mahkum eden gecelere,
Şimdi sen nerdesin…
Belki bir daha sevmeyeceğim
Sen gittiğin zaman
Evren gider peşinden
Mutluluk gider
Hüzün sarar dört yanı,
Bir sel akar gözümden.
Sen gittiğin zaman
İflah olmadı sevdan bende
Bir başka durdu ayrılık bizde
Hayal meyal gezinirim mazide
Bu kadar kaçtın da ne oldu sanki?
Sonu gelmeyen bir sevda,
Hilesiz ve çıkarsız.
Çoğu zaman gözlerin konuştuğu,
Selamsız ve sabahsız.
Böyle bir sevda bu,
Söylenen her güzel sözün,
Karabulutlar sarsa gökyüzünü
Çığlıklar kirletse yeryüzünü
Hayat gösterse gerçek yüzünü
Yıkma ümidini, asılmasın yüzün,
Yüreğim seninledir gül yüzlüm.
Uzatma bu ayrılığın vaktini
Azrail’e can vermeden, gelsen diyorum.
Bulurmuş herkes dengi dengini
Sende benim dengim olsan diyorum.
Akarsularda yıkasak bu sevdayı
Neler gördüm senin yokluğunda,
Ne büyük acılar çektim,
Sen benden, ben senden uzak da,
Dayanmaz buna, dayanmaz kalbim.
Yaktığın ateşle dağlanır yüreğim
Her sabah bana doğuyor güneş
Her akşam benim için batıyor.
Benim için gökyüzü,
Ayaklarımın altında yeryüzü.
Ağaçlar bana meyve veriyor
Bana döküyor sonbahar yapraklarını
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!