Ahmet Aslan 2 Şiirleri - Şair Ahmet Aslan 2

Ben büyümek istemedim..

Acıyla, çığlıkla çırpındıkça yoruluyor bedenim..

Şu bulutları alın üstümden. Uyanmak istiyorum hayattan. Küsmek istiyorum, sesimi duymuyormusunuz beni ah canim insanlar! !

Buğulu bi camın arkasına gizlenmiş çocukluğum, saklanbaç oynuyor benimle..

Bir kör kadar maviye aşık, bir sağır gibi ninnilere müptezel, bir dilsiz kadar çığlıga hasret.. ölüme aşık bir çocukluğum var Vesselam.

Büyümeyi öc almak sanmıştık, ne kadar da masum heveslerimiz vardi..

Güneşi görmeyi özledim vesselam..

Sana öncelikle selam ve özlemimle başlıyayım, başlamak derken devam edelim manasinda fiilleştirelim. Gecenin tam ortasinda kör bakışlı, sağır kulaklı ve dilsiz harfler edasinda, Ahmet kaya eşliğinde haykırmak istiyorum benden selam söyleyin deyişiyle..


Ağladıkça penceresiz kalmış halime mülteci ruhum ferahlar gibisinden kelebek gibi rahatlıyorum..

Karanlıkta sığındığım sokak lambası kadar yanlızım. Bana yolumu gösterecek tek nesne o galiba. Annem olmadan önümü göremem çünkü..

Ha bide ay var ona da haksızlık yapmıyalım.. şu düşünce beynimi kemiriyor; ya ay güneşe aşıksa? Benim icin mi vazgecti.. eger öyleyse bide onun icin elmacıklarımı ıslatırım, karamsar ruh'a bürünürüm, hüzün icin soyunurum bedenime işlesin diye..

Ay güneşe kavuşsun diye karanlığın ipini dislerimle cekerim sabaha.