Ahmet arif parkı Şiiri - Emrullah Çelik

Ahmet arif parkında bir kış akşamı
Anılara bağdaş kurmuş söyleşirim
Oturmuşum bir banka
Elimde biram ve sigaram
Cebimde yüz gramlık
Kuru yemiş
Ahmet arif parkında bir kış akşamı
Çentikler atarım hayata dair
Kar lapa lapa dövmekte
Çam agacının dallarını
Beyaz gelinliği çiğneyerek
Yürüyorum
Ahmet arif parkında bir kış akşamı
Arada bir ayaz vursa da yüzümü
Elimde biram ve sigaram
Cebimde yüz gramlık kuruyemiş
Hayata dair dimdik durmak isterim
Ahmet arif parkında bir kış akşamı
Burası işte,Tam burası
Gün ağarırken kuşların ekmek kırıntılarını topladığı
Akşamları çamlar altı gazinosu
İşte tam burası
Ahmet arif parkında bir kış akşamı
Camlar altı gazinosunda
Oturmuşum bir banka
Çentikler atarım yaşanmış ve yaşanacaklara
Benden başka kimsede yok hani
Bu gazino bana ait sanki
Gelip küllükleri değiştirende yok hani
Yönetime şikayet etsem mi acaba
Boş ver çöp bidonu yakınında zaten
Kalk kendin alt kendi çöpünü
Eyvallah
Sonunda yeni misafirler teşrif etmeye başladılar
Kediler ve köpekler
Ahmet arif parkında bir kış akşamı
Camlar altı gazinosunda
Oturmuşum bir banka
Gazinonun yıldızı solisti dinliyorum
Nede güzel söylüyor
‘’Sen uyurken gideceğim
bunun başka yok çaresi. ‘’
Of
Kafam bir milyon olmuş
Saat gece yarısında dem alalı
Epeyce olmuş
Kalkmalıyım artık evden beklerler
Oturun siz arkadaşlar oturun
Gidenin ardından ne bakmaya
Ne aglamaya değer