Ahmet Amcama Şiiri - Mustafa Karamelek

AHMET AMCAMA

Dünya fani be, dünya fani
Feleğin kahpe,
Feleğin kalleş olduğunu
Bir kere daha gördük
Seni bizden ayırırken abi,
Kimseyi tutmuyor göğsünde
Kimseye yar olmuyor
Kimseye nasip etmiyor sonsuzluğu
Seni bizden zamansız almasına
Muratsız aldığına kızıyorum abi
Ahh Amasyanın güzel evladı ah
Abim benim.

Sen bu dünyada çektin çekeceklerini
Ahrete bir şey bırakmadın abi
Sen dertlerin sen çilenin kahırın şehidi
Genç yaşta yaşlanmanın şahidisin
İki yiğidin,
İki hayırlı evladın babası
Şimdi dertler dertlensin.
Şimdi çile dinlensin
Ahh ah Urfanın has damadı
Benim abim.

Dertlerin değirmeni
Çilelerin çevirmeni
Gökyüzü bile ağladı sevenlerinle
Sen kara toprakla kucaklaşırken o gün
Kutsal bir ayda
Mübarek bir gecede buluştun meleklerle
Bizi yüreği yanık bizi eksik bıraktın
Gönlümüzün solgun çiçeği
Kalbimizin hazan mevsimi
Ahh ah Antalyanın mazlum şoförü
Abim benim.

Ömrünü kelebeklerden mi almıştın
Neydi acelen
Neydi bu zamansız gidişin
Bizi bu bayramda boynu bükük
Yüreği yaralı bıraktın
Bizde burada kalıcı değiliz
Elbet bir gün bizde geliriz
Elbet bir gün oradayız abi.
Ahh ah ömrümüzün Saadetsiz abisi.
Kalbimin ortasında gömülü
Ahmet amcam benim..

Mustafa KARAMELEK