ömrü ders calışmakla geçti.... diyorlar mış..... desinler
okumaya çalıştığımız hayattır hattı zatında
Geceye dönünce gündüzlerin
Gözlerin dolar
Ağlayamazsın…
Haykırmak isteyip
Bal rengi güzelliği
Haykıramazsın…
Yaralı kuşlar uçar
Göklerinde Kerkük’ün
Kanadı kırık, yüreği burkulmuş
Bir üveyik sunar
Babilin asma bahçelerinde
Özgürlük paktını.
Kaç dipsiz kuyu açtığın
Kaç dönülmez yol
Kaç dermansız yare….
Bitmez tükenmez mi hesabı?
Kapatılamaz mı cari açıkları sevdanın…
Ey şehir!
Bir gün yine sana döneceğim.
Gezip tozacağım loş caddelerinde,
Yürek sızısı, aşk acısıyla,
İskele yolunda ıslak bir bankta
Yine sana hesap vereceğim.
Namusu arsıza,
Minareyi hırsıza,
Vefayı bozacıya kaptırdık…
Farzet ki;
‘‘Hayat’’ diyelim, yaşadığımıza,
Farzet ki;
Hasret yangınlarıyla başladı bir gün daha
Yüzünü hatırlattı pencereme vuran gün.
Dökülmüş omuzuna bukle bukle saçların
Aklımı başımdan aldı kirpiklerin, kaşların.
Kahpe bir isyanla yine doldu yüreğim.
Kahpe bir isyan boşaldı gözlerimden.
paranın yokluğuna,
dostun yokluğuna,
düşmanın çokluğuna....
yeniden göğüs gerebilmek...
merhaba;
yeni dünya! ! !
Ah! Yine sen değilsin, kollarımda uyuyan
Ve yine ben değilim kucağında uyanan.
İki ayrı dünya kurulmuş bizim için
İki ayrı eksen iki yarıya,
İki ayrı meşgale iki ayrı sılaya…
Serseri bir ondörtlü kördüğüm gecelere
Belki bir haziran dinginliğidir
Gözlerinin mavisi denizlerimde.
Kirpiklerine çakıl taşlarıyla
Yazdığım ismin
Silinmiştir çoktan belki de…
Hatırlar mısın?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!