Ahmet Ak Şiirleri - Şair Ahmet Ak

Şu ahlat ağacı
Hani
Yalnız başına olan
Dağın doruğunda
Dallarına
Senin için

Biz aşkı ölümsüz bilenlerdeniz
Aşk ile yaşayıp ölenlerdeniz
Canandan gelenler cefa olsa da
Baş tacı eyleyip gülenlerdeniz

Nedir seni bana bunca sevdiren
Hüsnü cemalin mi sanırsın kadın
Sevdan ile şu kalbimi dolduran
İffetin ahlakın huyundur be kadın

Merhametin vücut bulmuş halisin

Deniz yok
Şehrimde
Bu yüzden
Yabancıyım
Çığırtkan martı seslerine
Kuşlar süzülür

Ya al benden bu sevdayı ya dayanma gücü bahşet
Anlasaydı canan halden eder miydim hiç şikayet

Ne günü belli
Ne ayı
Doğum günümün
Anama sorunca
Oğul der:
Koç ayında doğdun

Şimdi
Ne yapıyorsun acaba
Aklındamıyım
Yoksa
Akşama kadar
Uğramadım mı aklına

Ez ayak altında türaba çevir
Üstünden geçtiğin yol eyle beni
Ne zaman istersen gelirim çağır
Yeter ki kapında kul eyle beni

Ne ar eder gönlüm ne sitem eder

Eyy yar bilir misin bendeki seni
Sevdan zapteylemiş ruhu bedeni
Her dem kalbimdeki sevincimdesin
Firakın gözümde yaşın nedeni

Eyy yar bilir misin sevda ne demek

Ne
Elim kaleme gidiyor
Ne
Kalem geliyor elime
Aralarına
Ne girdi bilmem