Bir armağan doğan güneş
Mutluluklar en güzel eş
Yolumuz doğrudur kardeş
Yürüyelim yol boyunca
Selam ettik bulutlara
Yaşar içimde yüzyıllar boyu
Bana senden miras kalan o yüce duygu
Sona erdiğinde yattığın derin uyku
Gözünü her açtığında beni hatırla
Zaman akıp geçiyor saatler kifayetsiz
Hüzünlüsün ya da sevinçli
Çocuksu bir sesle karanlığı mesafeleri yırtarcasına gülüyorsun
Belki yeni uyandın belki pijamalarını giyiyorsun
Narin parmaklarınla tuttuğun fincandan kahve içiyorsun
Dershaneye gitmeden önce
Belki bir dağın eteğindesin hırçın rüzgâr eteklerini savuruyor
Dünya üzerimize geldi biz iki küçük çocuktuk
Bembeyaz güvercinler kadar masumduk
Salıncakta sallardık birbirimizi
Özgürce doyasıya dokunurduk
Hiçbir kötülük sahiplenemezdi kalbimizi
Korkunç değil ilginç gelirdi karanlık
günahıyla sevabıyla benimdir güzel gözlüm
kalbimin her yanını sarmış kara saçları
ne yapayım hasretine yok ki bir çözüm
içimi sızlatıyor vuslatın dar sokakları
sensizlik çok sert içimde efkar
Yıllatılmış şaraplardı ellerimde sayfalar
Kalem bir kadehti bana tanrıdan bir yadigâr
Yazdım çizdim içtim içtim doymadım
Damaklarımda sonsuz derdin tadı var
Kendini bilmezler ordusunda bir neferdim
Doğan güneş açan çiçek
Cennet bahçesin de yeşerecek
Benden uzak olacak gün ışıkları
Karanlık beni içine çekecek
Yok bir çare bir deva
İyi bir başlangıç mutluluk demek
Sevgiyi yaşatmak için gerekir emek
Böyle yasaklı iki yıl beklemek
Bakışına karşı durmak kolay mı?
Sen yüksek rakımdan akan bir ırmak
Sevdalara kimler kefil
Yok, aşka dair bir delil
Amaç sevda satmak değil
Bu şairin adı sefil
Kimler hâkim kim müvekkil
Bu aşka verdiğim savaş
Ölüyorum yavaş yavaş
Bari sen duy sesim kardaş
Benim adım sefil şair
Bu sana yazığım şiir
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!